Бер ни тиклем ваҡыт үткәс, уны Ангелина менән күрештерҙеләр.
- Нишләп алданың, Ангелина? - тип һораны Сара.
- Алдаманым. Минең атай менән әсәй бик ҡаты булдылар. Шуға ла мин үҙем сабый алып, бик яҡшы итеп тәрбиәләргә тейеш инем. Минең бөтөн донъяға иң һәйбәт әсәй икәнемде күрһәткем килә. Балалар йортонан алып сығыу анһат булды тиһеңме миңә! Барыбер юлымды ҡыйҙылар, сволочтар!
Сара ауыҙын асҡан килеш, уға ҡарап ҡатты.
- Ул бит кеше балаһы!
- Тоталар ҙа шулай тиҙәр! Алып сыға алғас, ул минеке!
Сара башын ике услап тотто. Ул Ангелинаның үҙ-үҙен тотошонан уҡ сирле икәнен һиҙемләргә тейеш ине. Нисек белмәгән-күрмәгән кешеһенә ярҙамға ташланды һуң ул? Шиктәр булды, әлбиттә... Тәү күрешкәндә эсе таҡыр икәнен дә күрҙе. Икенсе күрешкәндә ҡорһаҡлы булыуы аптыратты. Юҡ, эске мөхәррирен тыңламаны, сөнки үҙе лә баш мөхәррир тарафынан нахаҡҡа рәнйетелгәс, кемгәлер бик ярҙам иткеһе килде. Шуны эшләй алыуы күңелдә ҡәнәғәтлек тойғоһо тыуҙырҙы. Аңра һарыҡ! Рауилдың вахтаһынан ҡайтып төшөүе бәйләнсек уйҙарынан ҡотҡарҙы. Ирҙе ҡаршы алыу, уның өйҙәге кәйефен булдырыу ҡатындың бурысы. Был бурысты Сара матур итеп еренә еткереп атҡара. Ирекәйе тормош көтөүгә әүәҫ, тик карьера яһайым тип серәнмәне. Уның ҡарауы, һәр саҡ үҙаллы фекер йөрөткән кеше булып ҡалды. Эйе-эйе, ире үҙлеген юғалтҡан, икенсе кешеләрҙең фекерен ҡеүәтләүсе, хуплаусы йән эйәһе булып йәшәмәне. Рауилдың Себер йөрөп эшләүенә лә Сараның ҡаты сирләп китеүе сәбәп булды. Шундай ирҙе нисек яратмайһың да, нисек хөрмәт итмәйһең? Әлбиттә, һүҙгә килешкән, үпкәләгән мәлдәр ҙә була, ғаиләлә унһыҙ булмай. Бындай ыҙғыш күберәк Иректе ҡалайыраҡ тәрбиәләүгә бәйле булды шикелле. Берҙән-бер бала булғас, Сара нығыраҡ иркәләне. Атай кеше ҡатыраҡ тоторға тырышты, ир тәрбиәһен ул шулай аңлай. Һәр хәлдә, Ирек иғтибарҙан мәхрүм булманы, тик балаҡайҙы үҙаллы тип әйтеп булмай. Бәлки, ата кешенең йыш өйҙә була алмауы, ҡырҙа эшләүе йоғонто яһағандыр. Хәйер, нимәһенә зарланырға, Ирек үҙ теләге менән Силәбегә китте. Яйлап тормош көтөргә өйрәнер. Шулай ҙа "Лада" машинаһын төкөттөргәнен Рауилдың белмәүе хәйерле. Белмәгәндең беләге тыныс. Иҫке машина инде ремонтланды, элеккенән дә зәһәрерәк ялтырап ултыра.
Рауил Сараның ниндәй мажараға тарыуын телефон аша һөйләшкәндә тыңлағайны инде. Ҡайтып төшкәс, ентекләп һорашырға тотондо. Башын берсә ҡағып, берсә сайҡап, ҡатынын тыңланы.
- Балаһы урланған әсә нимә генә кисермәгәндер. Урамдағы теләһә кемдең һүҙенә ышанған һине лә аңламайым, - ауыҙынан сыҡҡан тәүге һүҙе ошо булды.
Үҙен йәлләр, йыуатыр тип көткән Сара быны ишеткәс, ҡыҙғанын һиҙмәй ҙә ҡалды:
- Ҡапыл эштән китеп, япа-яңғыҙ тороп ҡалыуы рәхәт булды тиһеңме миңә? Мин дүрт стена эсендә бикләнеп ултырырға тейеш инемме ни? Бәлки, хаталанмаҫ өсөн берәү менән дә ҡатнашмаҫҡалыр, ә? Әгәр ҙә телевизор эшләп ултырған булһа, йә ноутбук боҙолмаған булһа, мин дә яңылыҡтарҙы белеп ултырған булыр инем. Бала табыу йортондағы хәлде берәйһе әйткән булһа, исмаһам!
- Әйҙә, - тине ире. - Киттек телевизор алырға.
- Юҡ, миңә ноутбук кәрәк...
Бер нисә көндән Сараға Илдар ағаһы шылтыратты. Илдар өлкән улына өй һалдырыу менән мәшғүл. Улар ҙа ҡул оҫтаһы Рауилдың ҡайтҡанын көтөп кенә торалар.
- Сара, өйҙөң ҡыйығын ябырға кәрәк. Кейәүһеҙ быны эшләп булмай.
Ағайҙың үтенесен нисек кире ҡағаһың инде, ярамай, уның ярҙамы арҡаһында Луиза бәләһенән еңел ҡотолдо, шуға күрә Сара иренә йәһәтерәк йыйынырға ҡушты.
"Эштең тейешле күләмен атҡарҙыҡ та, әле ҡайнаға менән йылға буйында ял итәбеҙ", - тип яуап бирҙе Рауил бисәһенең аҙаҡҡы шылтыратыуына. Сараға "Ял итәбеҙ", тиеүе һис кенә лә оҡшаманы. Ағаһының тағы бер шөғөлө бар, һунар итергә ярата. Саҡ ҡына буш ваҡыты булдымы, ҡырға сығып китә. Сара ағаһынан айырмалы рәүештә, һунар итеүҙе күрә алмай. Тәбиғәттә ҡош-ҡорт, йәнлек үҙ иркендә йөрөргә тейеш, уларҙың йәндәрен ҡыйыу гонаһ, ти ул. Бигерәк тә Илдарҙың Рауил кейәүен үҙе менән һунарға йөрөтөүе оҡшамай. Сара асыуланғас, бер талай Рауилһыҙ ғына йөрөнө. Хәйер, судьяның дуҫтары былай ҙа етерлек. Әле бит бына тағын кейәүен эйәрткән... Һунарсылыҡ ҡомары ағаһында ҡайҙан киләлер, быны аңлатыуы ҡыйын. Әллә байҙарҙың кәсебе шул инде? Һәр хәлдә, һунар тиһәләр, унда ытырғаныу хисенән тыш бер нәмә лә юҡ. Ауыр хәтирәләр уята был һүҙ.
Сара күп бала-сағалы булыу тураһында хыял йөрөтә торғайны, әммә көтмәгәндә-уйламағанда бөтәһе лә селпәрәмә килде. Ул икенсе балаға буйға уҙғас, шундай ҡанатланып-осоп йөрөгәйне. Һәр әсәгә хас, күңел яҡты уй-хыялдар менән тулы. Йөклө сағында бер ниндәй ҙә сир тойманы бит ул, ә сабый үле тыуҙы. Ире һунарға киткән мәлгә тура килде был бәхетһеҙлек. Эйе, үҙенең ҡазаға юлығыуын Сара Рауилдың һунарға китеүе менән бәйләй. Бала табырға етешкән көндәренең береһендә Рауил ашығып ҡайтып инде лә, шкафтан рюкзакты сығарып, нәмәләрен барлай башланы:
- Илдар ҡайнаға һунарға саҡыра.
Тере йәнде донъяға килтерергә әҙерләнгән Сара был һүҙҙәрҙе ишетеү менән ытырғанып китте.
- Йөрөмә, - тине. - Һунар мәле түгел.
Ысынлап та, һунар тыйылған осор ине. Ләкин ағаһының һәм уның дуҫтарының - үҙ законы.
- Ҡайнаға эргәһендә иптәш кәрәк, - тине Рауил ҡәтғи тауыш менән. - Бер-бер хәл булһа, шунан аҙаҡ ғүмер буйы үкенеп йәшәйекме? Ул мине алырға тип, машинаһы менән етеп килә.
Сараның кәйефе төштө, шулай ҙа иренә ҡаршы өндәшмәне, бары тик бер йәнлеккә лә мылтыҡ тоҫҡамаҫҡа һүҙ алды. Ағай һәм кейәү дәртләнеп, шау-гөр килеп, күңелле хәбәр һөйләшеп, көлөшә-көлөшә һунарға сығып киттеләр. Ул көлөү әле лә ҡолаҡ төбөндә ишетелгәндәй. Тап шул төндө Сара эсе ауыртыуҙан ыңғырашып уянды. "Ашығыс ярҙам" саҡырттылар, тиҙ генә хастаханаға алып барып еткерҙеләр. Хәле ауырлашҡан Сараға операция яһанылар. Сабый үле тыуҙы. Һунарҙа йөрөгән ире былар тураһында бер нәмә лә белмәне, сөнки урманда телефон тотмай, уны эҙләүҙән фәтеүә юҡ ине.
Рауил шылтыратҡанда Сара наркоздан арынып бөтмәгәйне әле.
- Кәләш, беҙҙең һунар уңышлы булды! - тип ҡысҡырҙы ул шат тауыш менән. - Бер мышыны атып алдыҡ. Тик быуаҙ булып сыҡты, шуныһы үкенесле.
Сараның ҡулынан телефоны төшөп китте. Бер нисә сәғәттән "аһ-уһ" итеп эргәһенә килеп еткән иренә шелтәле ҡараш ташланы ла, күҙҙәрен йомдо. Хәле ауыр ине ҡатындың, ҡаны зарарланғаны асыҡланды, әллә шәбәйә, әллә юҡ, тигән һүҙҙәр ҙә булды. Артабан ҡатмарлы операциялар үткәрергә тура килде, ҡиммәтле дарыуҙар, ҡиммәтле дауаланыу талап ителде, иң үкенеслеһе, аналығын алдырҙы... Рауилға оҙон аҡса артынан Себергә юлланыуҙан башҡа сара ҡалманы.
Һуңынан һунар тураһында бер ҡасан да һүҙ ҡуҙғатҡандары булманы. Ләкин ул Сараның күңелендә яҙылмаған бер төйөр булып ҡалды. "Ауға бармаһалар, быуаҙ мышыға ҡорал күтәрмәһәләр, минең балам да иҫән ҡалған булыр ине..." тигән уй тынғылыҡ бирмәне.
Йылға буйында, имеш. Илдар йортон эшләшергә түгел, ә ауға алып сығыр өсөн саҡырған булырға тейеш кейәүен. Күңелдә ошо шик тыуыу менән Сара: "Тиҙерәк ҡайт, өйҙә кәрәкһең",- тип Рауилға телефондан әллә нисә тапҡыр тылҡыны. Сюрприз алда булған икән, Илдар ағаһы үҙе шылтыратты.
- Сара, минең егеттәр, шәп эш-ләп, планды үтәнеләр. Хәҙер рәхмәт йөҙөнән мин уларҙы Питерға алып китәм. Кейәү өсөн ҡайғырма, үҙем ҡарап йөрөтөп алып ҡайтам. Былай ҙа киң донъяға сыҡҡаны юҡ, - тине бойорған тауыш менән. Рауил да: "Беҙ Питерға юлға сыҡтыҡ", - тип яуапланы.
Бер аҙна тигәндә саҡ әйләнеп ҡайттылар. Өйгә килеп инеү менән Рауил бисәһен ҡосағына алмаҡ булып, ҡулдарын һуҙҙы.
- Ундағы архитектура, һарайҙар! Иҫ китерлек! Эх, һине лә алып барырға кәрәк булған, Сара!
- Йәш саҡта тегендә-бында йөрөтә торғайның, хәҙер матур һүҙҙәр менән генә йыуаһың.
- Йә, улай тимә инде, кәләш! Алып барырмын! Йөрөтөрмөн!
- Мин япа-яңғыҙмын бит инде... Һинең арҡала икенсе балам үле тыуҙы!
- Сара, нишләп улай тиһең? Ни өсөн минең арҡала?
- Мине "Тиҙ ярҙам" менән алып киткәндә, әйт, һин ҡайҙа инең? Һунарҙа! Быуаҙ мышы атып йөрөнөң! Ике йәнде бер ыңғайҙан ҡыйҙың да баһа! Мин һиңә барма, йөрөмә, тимәнемме, ә! Хоҙай язаһы беҙгә төштө. Шуны һаман аңламайһың! Мышы төшөмә инһә, әле һаман йоҡонан яҙам, белгең килһә!
- Мин мышыны ат-ма-ным. Сара, мин мышыны үл-тер-мә-нем. Мин бит һунарсы түгел. Сара, нисек шулай тип уйлай алаһың? Киреһенсә, ундағы аусыларҙың ҡомарын мин тыйҙым. Мин. Юғиһә, улар ҙур һунарға сыҡҡандар ине.
Сара ышанманы, иренә тишерҙәй итеп ҡараны:
- Кем атты быуаҙ мышыны?
- Әйтһәм, күңелеңә ауыр буласаҡ, Сара.
- Ағайым...
Рауил яуап бирмәне, бары ҡатынын ҡыҫып ҡосаҡлаған килеш.
- Йөрәк әрнеүеңде кәметә алһа, ант итеп әйтәм, мин үлтермәнем быуаҙ мышыны, - тине. - Йөрөтмә был йөктө үҙең менән.
Сара башын иренең күкрәгенә ҡуйып, тауыш-тынһыҙ ғына илап ебәрҙе.
- Шулай булғас, теге ваҡыт, балалы ҡатын, тип, ни өсөн Луизаны ҡотҡарырға тырышып йөрөгәнемде һин дә аңлайһыңдыр бит!

(Дауамы бар).

КИРЕ СЫҒЫРҒА